(روان کننده بتن دیرگیر)

افزودنی های بتن برای بهبود رفتار بتن در شرایط مختلف مورد استفاده قرار می گیرند و بر دو نوع اصلی شیمیایی و معدنی هستند.

افزودنی های شیمیایی هزینه ساخت و ساز را کاهش می دهند، خواص بتن سخت شده را اصلاح می کنند، کیفیت بتن را در حین اختلاط/حمل و نقل/جاگذاری/عمل آوری تضمین می کنند و بر برخی شرایط اضطراری در طول عملیات بتن غلبه می کنند.

افزودنی های شیمیایی:

از افزودنی های شیمیایی برای بهبود کیفیت بتن در هنگام اختلاط، حمل و نقل، جاگذاری و عمل آوری استفاده می شود. آنها در دسته های زیر قرار می گیرند:

• کاهش دهنده های آب
• کند گیر کننده ها
• شتاب دهنده ها
• فوق روان کننده ها

افزودنی های تخصصی:

که شامل بازدارنده های خوردگی، کنترل انقباض، بازدارنده های واکنش پذیری قلیایی-سیلیکا را شامل می شود.

مواد افزودنی معدنی

افزودنی های معدنی مخلوط ها را مقرون به صرفه تر می کنند، نفوذپذیری را کاهش می دهند، استحکام را افزایش می دهند و سایر خواص بتن را تحت تأثیر قرار می دهند.

مواد افزودنی معدنی:

از طریق فعالیت هیدرولیکی یا پوزولانی بر ماهیت بتن سخت شده تأثیر می گذارد. پوزولان ها مواد سیمانی هستند و شامل پوزولان های طبیعی (مانند خاکستر آتشفشانی مورد استفاده در بتن رومی)، خاکستر بادی و دود سیلیس می شوند.

هفت نوع افزودنی شیمیایی بتن:

نوع A: مواد افزودنی کاهنده آب

نوع B: مواد افزودنی کندگیرکننده

نوع C: مواد افزودنی تسریع کننده

نوع D: مواد افزودنی کاهنده آب و کندکننده گیرش بتن

نوع E: مواد افزودنی کاهش دهنده آب و تسریع کننده گیرش بتن

نوع F: مواد افزودنی کاهنده آب با برد بالا

نوع G: مواد افزودنی کاهنده آب، برد بالا و کندکننده گیرش بتن

روان کننده دیر گیر بتن چیست؟

ماده افزودنی دیرگیر بتن افزودنی مایع بر پایه ی کربوکسیلات و لینگو سولفونات سدیم

که علاوه بر ایجاد روانی بتن سبب تاخیر در گیرش اولیه بتن می گردد و اثرات منفی تسریع گیرش را در دمای زیاد جبران می کند.

فزودنی بتن فوق روان‌کننده یا فوق کاهش دهنده آب به ماده‌ ای گفته می شود که بدون ایجاد تغییر در روانی بتن، میزان آب مخلوط شده در بتن را به مقدار قابل توجهی کم تر کرده و به عبارتی نسبت آب به سیمان را کاهش می دهد. همچنین این ماده می تواند بدون تغییر دادن میزان آب، جریان روان بودن بتن را به مقدار زیادی افزایش دهد و یا این که می تواند هر دو تاثیر را به طور همزمان اعمال کند.

این عوامل از جمله عملکردهای اصلی فوق روان کننده بتن ها محسوب می شوند. همچنین این مواد بسته به نیاز هر پروژه و نحوه طراحی بتن می توانند عملکرد های فرعی مثل به تاخیر انداختن در زمان گیرش اولیه بتن را داشته باشند یا به اصطلاح از خاصیت کند گیری برخوردار باشند و بتوانند زمان مناسب جهت حفظ اسلامپ و کارایی بتن را حفظ کنند.

مزایای ایجاد تاخیر در گیرش بتن:

در موارد بسیاری مانند بتن ریزی در هوای گرم و مناطق گرمسیری، حمل و نقل های طولانی، کسب زمان لازم برای ریختن و پرداخت انواع بتن، هماهنگی با سرعت حرکت قالب لغزنده، کنترل دمای آبگیری بخصوص در بتن های حجیم یا بروز وقفه در عملیات بتن ریزی ضروری است که می تواند با استفاده از افزودنی های دیرگیر کننده بتن امکان پذیر شود.